سلام هر طور که بود امسال هم جنوب می‌رویم ان‌شاء‌الله. اینکه چرا می‌گویم «هر طور که بود» داستان مفصلی دارد؛ همین قدر بدانید که سه مرتبه اردو کنسل شد و باز قرار شد برویم. راستش را بخواهید دلیل زیاد داشتیم تا بار همچه برنامه‌ی سنگین و پر مسئولیتی را از شانه‌هامان برداریم؛ اما چندین تماس داشتیم که نظرمان را عوض کرد. یکی میگفت با چند نفر از دوستانش برنامه ریخته‌است نماز و روزه‌ی استیجاری بگیرند تا اردو برگزار شود. شخص دیگری میگفت تمام پس انداز یک میلیون و پانصد هزار تومانی‌اش را می‌دهد تا اردو برگزار شود. این تماس‌ها بهمان فهماند نمی‌شود که نشود.
هر طور که بود امسال هم جنوب می‌رویم. امسال دستمان در خرج کردن بسته‌تر است؛ ولی مگر صفای اردوهای قبل به خرج کردن‌ها بود؟ خاطرات اردوی اول یادتان هست؟ اردوی دوم چطور؟ معنویت اردوهای قبل هیچ ربطی به خرج کردن‌ها و نکردن‌هایمان نداشت.
هرطور که هست و بود باشد. اگر دل تو هم مثل من هوای پشت‌بام ساختمان ابوذر دوکوهه (+)، خاک و شن‌های شرهانی (+)، شهدای محمودوند (+) و همه‌ی یادمان‌های شهدا را کرده است؛ این فرم و این میدان! (+)
کلمات کلیدی :
نوشته شده در پنج شنبه 87/12/1ساعت 2:49 عصر توسط مدیر اردو
نظرات دیگران()
